To 11ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ (ΠΕΡΙΟΧΗ ‘ΤΑΛΩΣ’) ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Δια Βίου Μάθησης/Comenius-Διμερείς Σχολικές Συμπράξεις με τίτλο: ‘Η διαπολιτισμική εκπαίδευση μέσα από την οικολογική μελέτη των λιμνών της Κρήτης και του Ria De Aveiro στην Πορτογαλία’ η Ομάδα μας ,αποτελούμενη από 12 μαθητές(6 αγόρια και 6 κορίτσια), επισκέφτηκε την Πορτογαλία από 12 έως και 22 Απριλίου 2008 υλοποιώντας έτσι το βασικό και ίσως και το καλύτερο μέρος του Προγράμματος που είναι οι ανταλλαγές των Ομάδων, η επίσκεψη δηλαδή της κάθε Ομάδας στη χώρα της άλλης.

Το Πρόγραμμα της επίσκεψης της Ομάδας στην Πορτογαλία, που ουσιαστικά πρόκειται για ένα Οδοιπορικό , αναλυτικά έχει ως εξής:

Σάββατο,12 Απριλίου:

Η Ομάδα νωρίς το πρωί συγκεντρώνεται στο αεροδρόμιο,κόσμος πολύς,φωνές ,οι τελευταίες συμβουλές από την πλευρά των γονιών,δάκρυα και συναισθήματα ανάμεικτα τη δύσκολη ώρα του αποχαιρετισμού.Λίγο πριν την επιβίβαση και μπροστά στα έκπληκτα μάτια του κόσμου ,τα παιδιά ξετυλίγοντας ένα πανό με την Κρήτη,βρήκαν το χρόνο για μια φωτογραφία στο ‘πάτριο έδαφος’.Πολύωρο το ταξίδι για το άλλο άκρο της Ευρώπης,με ενδιάμεσους σταθμούς σε Αθήνα και Φρανκφούρτη και πολύωρες αναμονές που είχαν ως αποτέλεσμα η άφιξή μας στο Πόρτο να γίνει λίγο μετά τα μεσάνυχτα αντί για το απόγευμα, αλλοιώνοντας έτσι το Πρόγραμμα της πρώτης μέρας.Όμως τίποτα δεν είναι δυνατόν να πτοήσει την Ομάδα ούτε κούραση ούτε αϋπνία μπροστά στην αγωνία και συνάμα τον ενθουσιασμό να συναντήσει τους εταίρους.Κρατώντας τεντωμένο το πανό διασχίζει βιαστικά τους έρημους διαδρόμους του αεροδρομίου και κατευθύνεται προς την αίθουσα αναμονής και τότε ξαφνικά ως δια μαγείας το σκηνικο άλλάζει,τα πάντα ζωντανεύουν!Παιδιά ‘κρεμασμένα’ στα κάγκελα,μεγάλοι με λουλούδια στα χέρια και όλοι μαζί να φωνάζουν και να χειροκροτούν ενώ τα χαμόγελα ,οι αγκαλιές και τα φιλιά έδιναν και έπαιρναν.Πορτογάλοι και Έλληνες,Έλληνες και Πορτογάλοι θαρρείς και γνωριζόμασταν χρόνια,θαρρείς και μιλούσαμε την ίδια γλώσσα.Φτάσαμε στο Αβέιρο οδικώς μετά από μία ώρα ταξίδι και στην είσοδο του σχολείου περίμεναν οι γονείς που με τρυφερότητα αγκάλιαζαν τα παιδιά μας και τα έπαιρναν σπίτια τους για να τα φιλοξενήσουν.Οι συνάδελφοι μας οδήγησαν στο ξενοδοχείο μέσα από τους έρημους δρόμους της πόλης, μιας πόλης τυλιγμένης στο σκοτάδι, για την οποία δε σχηματίσαμε καμιά γνώμη, ενώ παράλληλα είχαμε εντυπωσιαστεί από τη ζεστασιά και τον ενθουσιασμό που μας υποδέχτηκαν.

Κυριακή,13 Απριλίου:

Η διαδρομή προς το σχολείο μας έδωσε την ευκαιρία να πάρουμε μια πρώτη γεύση της πόλης έστω και με άστατες καιρικές συνθήκες, μ’ ένα ήλιο δηλαδή που πότε ολόλαμπρος μας κατακαίει,πότε τρεμοπαίζει με τα σύννεφα και πότε πάλι εξαφανίζεται για να δώσει τη θέση του σε καταρρακτώδεις βροχές. Το Αβέιρο, Βόρεια της Πορτογαλίας με 80.000 περίπου κατοίκους, είναι μια πόλη πανέμορφη,με πάρκα, πλακόστρωτους δρόμους,κανάλια και προπάντων ησυχία.Περπατούσαμε και είχαμε την αίσθηση ότι μόνο εμείς ζούσαμε σ’αυτήν την πόλη.Ακόμα και οι λιγοστοί άνθρωποι που βάδιζαν δίπλα μας φαίνονταν να μη βιάζονται, ενώ οι οδηγοί περίμεναν υπομονετικά στις διαβάσεις τους πεζούς να διασχίσουν το δρόμο.Φτάνοντας στο σχολείο,ένα οικοδόμημα με πολλές αίθουσες, γραφεία,κλειστό γυμναστήριο,τραπεζαρία και ένα τεράστιο αύλειο χώρο , πνιγμένο στο πράσινο,μας περίμενε μια έκπληξη!Γονείς,καθηγητές και μαθητές είχαν ετοιμάσει παραδοσιακά φαγητά και γλυκά της χώρας τους,διακοσμημένα με φαντασία και μας περίμεναν να τα δοκιμάσουμε ενώ μας συγκίνησε η προσπάθεια των περισσοτέρων να κάνουν πρόποση στα ελληνικά.Μετά το γεύμα όλοι μαζί,μια τεράστια πομπή από αυτοκίνητα,ανηφορίσαμε για την οροσειρά« Serra da Freita »: και τους καταρράκτες Mizarela.Το κρύο τσουχτερό,το τοπίο άγριο,σου κόβει την ανάσα,η εικόνα του κάνει τα μάτια μας να γυρνούν αχόρταγα δεξιά αριστερά,εδώ νερά πέφτουν με δύναμη σε χαράδρες ,εκεί αγελάδες αδέσποτες βόσκουν,ενώ το γεωλογικό φαινόμενο Pedras Parideiras(πέτρες που γεννούν),μοναδικό στον κόσμο, μας κάνει να ψάχνουμε μανιωδώς να ανακαλύψουμε τέτοιες πέτρες να τις κρατήσουμε για ‘σουβενίρ’.

Δευτέρα,14 Απριλίου :

Είναι μέρα επίσημης υποδοχής,οι ομάδες συγκεντρώνονται στην αίθουσα εκδηλώσεων όπου παρουσιάζουν τα Προγράμματά τους και ανταλλάσσουν δώρα, ενώ στη συνέχεια παρακολουθούν στον αύλειο χώρο επίδειξη της αποτελεσματικότητας της Αστυνομίας για ασφαλές σχολείο.Ακολουθεί μάθημα Πορτογαλικής γλώσσας στο οποίο συμμετείχαμε και εμείς.Μετά το γεύμα στην τραπεζαρία του σχολείου,που θύμιζε έντονα τα συσσίτια παλιότερα στη χώρα μας, επισκεφτήκαμε το Οικολογικό Μουσείο του ‘Marinha da Troncalhada’ ,λίγο έξω από το Αβέιρο και μας ξενάγησαν στις περίφημες αλυκές εξηγώντας μας τη διαδικασία παραγωγής αλατιού ενώ η εξερεύνηση του πλοίου-μουσείου Santo Andr? που αλίευε μπακαλιάρους στον Ατλαντικό,το ‘εθνικό’ ψάρι των Πορτογάλων, με το τεράστιο αμπάρι του, τις σκάλες από σκοινί ,τις καμπίνες των ψαράδων και το τεράστιο τιμόνι,μας εντυπωσίασε. Το ανέβασμα στο φάρο της Μπάρρα,ενός από τους ψηλότερους φάρους της Ευρώπης,με τα τριακόσια σκαλοπάτια, μας λαχάνιασε αλλά η θέα από κει πάνω μας αντάμειψε.Αβέιρο,Κόστα Νόβα, Μπάρρα,Ατλαντικός,κεραμίδι,πράσινο,γαλάζιο,όλα από κει πάνω φαντάζουν μαγικά,το μάτι αχόρταγο,δε λέει ‘να ξεκολλήσει’.Όμως ο χρόνος πιέζει,το κατέβασμα πιο εύκολο και η Κόστα Νόβα με τα πλακόστρωτα δρομάκια και τα παραδοσιακά σπίτια των ψαράδων με τις πολύχρωμες σανίδες στους εξωτερικούς τοίχους δίνει την εικόνα πόλης ξεχωριστής.Οεπίλογος της ημέρας γράφεται ‘γλυκός’ με την απόλαυση ενός ‘νάτα’,είδος γλυκού,σε παραδοσιακό Καφέ της Κόστα Νόβα.

Τρίτη,15 Απριλίου :

Το πρωινό μας είναι αφιερωμένο στην περιήγηση του Αβέιρο.Πολλά και ενδιαφέροντα τα αξιοθέατα της πόλης:το κτήριο-πολιτιστική κληρονομιά του ρεύματος“Art Nouveau’με παραστάσεις από τη ζωή των ψαράδων αποτυπωμένες σε πλακάκια από πορσελάνη με αποχρώσεις λευκού και γαλάζιου,πλατείες με αγάλματα και συντριβάνια,πάρκα με πολλά δέντρα,φυτά και λιμνούλες,τεράστια μεσαιωνικά κτήρια μα και γραφικά σπιτάκια σε στενά πλακόστρωτα δρομάκια και το κανάλι που θαρρείς μοιράζει στα δύο την πόλη, ενώ γεφυρούλες διακοσμημένες με λουλούδια,διευκολύνουν τη συγκοινωνία.Μια βαρκάδα στο κανάλι με Moliceirο,παραδοσιακό πλοιάριο,μέχρι και την περιοχή Sao Zasino και η επίσκεψη σε αποθήκη με τόνους χοντρού αλατιού στην αποβάθρα του δρυμού είναι εμπειρίες μοναδικές για μας.Το απόγευμα περπατήσαμε στο φυσικό πάρκο των αμμόλοφων του Sao Zasino και παρατηρήσαμε τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής ενώ στην επιστροφή περάσαμε από το Δημαρχείο του Αβέιρο,ένα τεράστιο, μεσαιωνικό κτήριο,ρυθμού Μπαρόκ , όπου στην υπέροχη αίθουσα εκδηλώσεων με το κόκκινο βελούδο και τη δρύινη επίπλωση, μας υποδέχθηκε εκπρόσωπος του Δήμου σε θέματα Παιδείας και εκφράστηκε με θερμά λόγια για μας και τη χώρα μας.

Τετάρτη,16 Απριλίου :

Η Ομάδα σήμερα επισκέπτεται το μουσείο της Βίστα Α λέγκρε,της πιο γνωστής Εταιρείας παραγωγής πορσελάνης στην Πορτογαλία και πραγματικά εντυπωσιάζεται από τα χρώματα,τη φαντασία και τη λεπτότητα της τέχνης.Επόμενος σταθμός το ναυτικό μουσείο του Ιλίαβο,ένα ογκώδες κτήριο όπου κυριαρχούσε το μαύρο χρώμα και φιλοξενούσε όλα τα είδη των πλεούμενων από ποταμόπλοια μέχρι και πλοία εξοπλισμένα για υπερατλαντικά ταξίδια.Φεύγοντας από το μουσείο είχαμε σφαιρική εικόνα της ζωής των Πορτογάλων,βιοπαλαιστές ψαράδες μα και θαλασσοπόροι,οικογενειάρχες που θαλασσοπνίγονται για μήνες στον Ατλαντικό για το ψάρεμα του μπακαλιάρου μα και ριψοκίνδυνοι θαλασσοπόροι που οργανώνουν υπερατλαντικά ταξίδια για την ανακάλυψη νέων χωρών. Στη συνέχεια ερχόμαστε στο Πανεπιστήμιο που βρίσκεται δίπλα στο σχολείο και παρακολουθούμε πειράματα στα εργαστήρια Βιολογίας,Γεωλογίας και Χημείας, στα οποία συμμετέχουν ενεργά και οι μαθητές μας.

Πέμπτη,17 Απριλίου :

Η μέρα είναι βροχερή όμως δε στέκεται εμπόδιο στην επίσκεψή μας στην ιστορική πόλη Con?mbriga,μια πόλη χτισμένη σε λόφο και στη κορυφή να δεσπόζει επιβλητικά το Πανεπιστήμιο,από τα πιο παλιά της χώρας με τις τεράστιες αίθουσες και τα μεσαιωνικά οικοδομήματα.Επισκεφτήκαμε και το μουσείο Μασάδο ντε Κάστρο,ένα παλάτι με τεράστιες αίθουσες, πλούσια διακόσμηση και πανέμορφους κήπους,που το χρησιμοποιούσαν οι βασιλείς για θερινή κατοικία.Επόμενοι σταθμοί ο παλιός Καθεδρικός ναός(Se Velha)και ο ναός της Σάντρα Κρουζ καθώς και ο αρχαιολογικός ρωμαϊκός χώρος της Con?mbriga με τα λουτρά και το μουσείο Monographique.

Παρασκευή,18 Απριλίου :

Σήμερα προορισμός μας είναι η Σίντρα.Η Σίντρα είναι μια πανέμορφη πόλη,γεμάτη ζωή,πνιγμένη στο πράσινο ,που το 1995 αναγνωρίστηκε ως Παγκόσμιο Μνημείο Κληρονομιάς από την UNESCO.Το μοναστήρι της Mafra με τα κελιά των μοναχών,τις ενδυμασίες, τα σκεύη τους,το Palais National de Sintra,ένα εντυπωσιακό παλάτι με ποικιλία στην τεχνοτροπία και τις δύο τεράστιες καμινάδες, πραγματικά κάνουν ξεχωριστή την πόλη.Το θέαμα που μας έκοψε την ανάσα και μας έκανε να νιώσουμε δέος ήταν αυτό που αντικρίσαμε στο Cabo De Rocca,το δυτικότερο ακρωτήριο της Ευρώπης,εκεί που με μανία σπάζουν αφρισμένα τα κύματα του Ατλαντικού ενώ ο τεράστιος Σταυρός που υψώνεται έρχεται να θυμίσει ότι όποιος ξανοίγεται στον Ωκεανό σίγουρα έχει ανάγκη το Θεό.

Σάββατο,19 Απριλίου :

Η Λισσαβόνα μας περιμένει! Η περιήγηση στην πόλη είναι γεμάτη εκπλήξεις.Οι εικόνες ποικίλες και το σκηνικό κάθε στιγμή διαφορετικό:καταπράσινες πλατείες, στενά πλακόστρωτα δρομάκια, τεράστια σύγχρονα οικοδομήματα,παραδοσιακά σπίτια σε γραφικές συνοικίες,πάρκα,κάστρο,το περίφημο Castelo De Sao Jorge που δεσπόζει στο κέντρο της Λισσαβόνας ,με θέα που δεν πρόκειται να ξεχάσεις ποτέ μια που από κει πάνω αγναντεύεις την πόλη που απλώνεται ποικιλόχρωμη μπροστά σου και την απέραντη θάλασσα μ’εκείνο το βαθυγάλαζο χρώμα.Η επίσκεψη στο μεγαλοπρεπές Monastaire de Jeronimos(μοναστήρι Ιερώνυμου) και στο Tour de Belem (πύργος της Βηθλεέμ),το σημείο δηλαδή απ’ όπου αναχωρούσαν οι θαλασσοπόροι , ήταν άλλη μια έκπληξη για μας ενώ η ξενάγηση στο μουσείο Gulbenkian,μουσείο μοντέρνας τέχνης, μας έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε έργα Πικάσο και άλλων σύγχρονων καλλιτεχνών.

Κυριακή,20 Απριλίου :

Τα παιδιά με ανυπομονησία περίμεναν αυτό το πρωινό!Ο λόγος ήταν η επίσκεψη στο γήπεδο της Benfika!Λάτρεις του ποδοσφαίρου οι περισσότεροι έπαιρναν φωτογραφίες,παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον την ξενάγηση και αγόραζαν αναμνηστικά δωράκια για τους δικούς τους.Το απόγευμα αφήνουμε τη Λισσαβόνα και επιστρέφουμε στο Αβέιρο.

Δευτέρα,21 Απριλίου :

Δυστυχώς ξημερώνει η τελευταία μέρα παραμονής μας στην Πορτογαλία!Το Πρόγραμμα και σήμερα αρκετά ενδιαφέρον!Στο κλειστό γυμναστήριο του σχολείου οργανώνονται ποικίλες αθλητικέςδραστηριότητες(δισκοβολία,βόλεϋ,τσουβαλοδρομίες,διελκυστίδακ.λ.π.) στις οποίες συμμετείχαν έλληνες και πορτογάλοι μαθητές.Λίγο πριν το μεσημέρι αναχωρούμε για το Πόρτο, πόλη αναγνωρισμένη και αυτή ως Παγκόσμιο Μνημείο Κληρονομιάς από την UNESCO.Πόλη πανέμορφη,ίσως η πιο όμορφη της Πορτογαλίας,γραφική,καταπράσινη ,χτισμένη σε κολπίσκους,με ποτάμι να διασχίζει την πόλη,με επιβλητικό καθεδρικό ναό ,με κάστρο ,με συνοικία όπου βρίσκονται οι κάβες όπου παρασκευάζεται και παλαιώνεται το περίφημο κρασί Porto,από τα καλύτερα της Ευρώπης.Η απόλυτη ησυχία κατά την ώρα της επιστροφής στο Αβέιρο υποδήλωνεότι η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει.Μετά το αποχαιρετιστήριο δείπνο ακολούθησε στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα εκδηλώσεων μουσική εκδήλωση από μαθητές που χρησιμοποίησαν ποικίλα μουσικά όργανα(βιόλα,κιθάρα,πιάνο)και καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό.Στη συνέχεια ο πρόεδρος του σχολείου και οι πορτογάλοι καθηγητές,υπεύθυνοι του Προγράμματος,εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια για μας και τη χώρα μαςκαι εμείς για να τους ευχαριστήσουμε χορέψαμε παραδοσιακούς κρητικούς χορούς παρασύροντας με τον ενθουσιασμό μας και τους πορτογάλους που έπιασανκαι εκείνοι στον κύκλο μας και προσπάθησαν να χορέψουν συρτό.Ητελετή έληξε με έντονη συγκίνηση και παρατεταμένο χειροκρότημα.Η σκληρή ώρα του αποχαιρετισμού φτάνει!Αγκαλιές,φιλιά,δάκρυα και μια υπόσχεση ‘ραντεβού στην Κρήτη,σας περιμένουμε στο Ηράκλειο’.Μετά το έντονο αυτό συγκινησιακό κλίμα του αποχαιρετισμού,επιστρέφουμε στο Πόρτο και πετάμε για την Ελλάδα φορτωμένοι γνώσεις,εμπειρίες μα και με τη βεβαιότητα ότι εδώ στο δυτικότερο άκρο της Ευρώπης αποκτήσαμε φίλους και μάθαμε ότι οι πορτογάλοι είναι άνθρωποι αξιόλογοι,φυσιολάτρες,εργατικοί,ήρεμοι,ανοικτοί στις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής, με σεβασμό στην παράδοση και την ιστορία τους που ενώ δε μετρά πολλούς αιώνες προσπαθούν με κάθε τρόπο να την αναδείξουν!Θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς που γνωρίσαμε τους πορτογάλους και την κουλτούρα τους.

Ημερολόγιο Πρόγραμμα Δραστηριοτήτων κατά την επίσκεψη των Πορτογάλων μαθητών του Αβέιρο στην Κρήτη στα πλαίσια του προγράμματος Δια βίου μάθησης/Comenius (28 Σεπτεμβρίου-10 Οκτωβρίου 2008)