Με αφορμή την ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας, 6 Μαρτίου 2016, οι μαθητές του σχολείου μας κατάφεραν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους για αυτό το φαινόμενο δημιουργώντας στιχάκια και ένα τραγούδι. Κάποια από τα στιχάκια του, μαθητή, Σεβαστάκη Φραγκίσκου είναι τα παρακάτω:

6 του μάρτη σήμερα

μέρα κατά της βίας

μέρα της συννενόησης

και της συνεργασίας

Σήμερα στο 11ο διαγράφουμε τη βία

και σαν προτεραιότητα βάζουμε τη φιλία

Η βία, βία προκαλεί

προβλήματα δε λύνει

το φόβο και τη μοναξιά

μες τη ψυχή αφήνει

Η βία δε χωράει πια σε τούτο το σχολείο

τις διαφορές μας λύνουμε μιλώντας στο θρανίο

Αν κοροϊδεύεις και γελάς κάποιο συμμαθητή σου

νταής δεν είσαι, μα δειλός κι αυτό είναι ντροπή σου!!!

Ενώ ο μαθητής Κατσαμάνης Γιώργος έγραψε ένα τραγούδι για ένα παιδί που υπήρξε θύμα ενδοσχολικής βίας και πως ήταν μετά από χρόνια. Ένα μικρό μέρος αυτού του τραγουδιού είναι:

Τώρα το' χουν μετανιώσει όλοι γιατί είδαν

ότι το αγόρι είχε φτάσει ψηλά

και τα χείλη του ήταν πάντα χαμογελαστά

τώρα το' χουν μετανιώσει όλοι

και ο καθένας του ζητάει ένα τεράστιο συγγνώμη.

Κι αν θες πάρε και τη δική μου γνώμη

πόσο βάρος πια να αντέξουν οι δικοί του ώμοι;

...

Ο μικρός μεγάλωσε μεγάλωσε πολύ και

πήγε στην αλάνα που έπαιζε παιδί

κι όλοι τώρα εκεί τον κοιτούσαν σκυφτοί

όλοι προς αυτόν ήταν σεβαστοί ...